Opis przedsięwzięcia
Przez wiele wieków teksty św. Tomasza z Akwinu czytano w łacińskim oryginale. Stopniowe odchodzenie od łaciny spowodowało, że dzieła Tomasza stały się w praktyce niedostępne nawet dla wielu wykształconych czytelników, co zrodziło potrzebę tłumaczeń na języki nowożytne. Ze względu na rozmiary pracy, zadanie to wzięli na siebie przeważnie zakonnicy, najczęściej dominikanie, wspomagani finansowo i naukowo przez współpracowników świeckich i powoływane w tym celu fundacje (np. Deutsche Thomas Ausgabe w Niemczech). W XX wieku ukazały się tłumaczenia francuskie, angielskie, niemieckie i włoskie.
Jeśli chodzi tłumaczenia dzieł św. Tomasza na język polski, to sytuacja przedstawia się następująco. Wiele ważnych tekstów pozostaje w ogóle nieprzetłumaczonych. Dotyczy to między innymi pierwszej z teologicznych syntez autorstwa Tomasza, Komentarza do Sentencji Piotra Lombarda, większości komentarzy do pism Arystotelesa (w tym kluczowych — do Metafizyki i do Etyki), Kwestii dyskutowanych o złu czy komentarzy biblijnych do Księgi Hioba i do Księgi Psalmów. Niektóre z innych pism św. Tomasza, a zwłaszcza to najbardziej znane, jakim jest Summa teologii, istnieją wprawdzie w polskim przekładzie, lecz domagają się nowego tłumaczenia z uwagi na archaiczny język i inne niedostatki opracowań wcześniejszych.
Cytat
Człowiek z zepsutym smakiem nie wydaje słusznego sądu o potrawach, ale do rzeczy smacznych czuje niekiedy wstręt, z kolei zaś ma apetyt na rzeczy wstrętne. Natomiast człowiek ze zdrowym smakiem wydaje słuszny sąd o potrawach. Podobnie człowiek, którego postawa jest zepsuta, jako, że ukształtowała się na wzór rzeczy świeckich, nie wydaje słusznego osądu na temat dobra.
(In Rom, cap. XII, lect.1 (nr 967)